Na een lange vlucht met Qatar Airways van 16u met tussenstops in Doha en Ho Chi Minh arriveer ik Phnom Penh. Vooral de tussenstop in Ho Chi Minh was bizar waar ik samen met een 30 tal andere passagiers aan boord bleven terwijl de opkuis begon en de bemanning van het vliegtuig veranderde. Nadien kwam er nog 50 man aan boord en een dik half uur later landen we opnieuw.
Voor Cambodja binnen te komen heb je eens visum nodig die je ter plekke kan aanvragen voor 30$. Alles is hier in dollars trouwens tenzij ze wisselgeld moeten geven. De luchthaven is zeer klein maar voor je buiten/binnen geraakt moet je nog wel aantal keer je paspoort geven. Ik kom buiten de luchthaven en het regent! Dat voorspelt niet veel goeds. Ik besluit nog om een simkaart te kopen voor 3$ die ik heel de maand kan gebruiken. Ze stellen zelfs je gsm in zodat alles direct werkt, super handig!
Tuktuks
De regen is intussen gestopt en buiten word ik al direct aangesproken door enkele tuktuk chauffeurs, voor 9$ willen ze mij naar mijn hotel brengen. De rit is zorgt voor een verfrissend windje dat bij 34°C toch wel welkom was. Brommers, auto’s en tuktuks rijden door elkaar en niemand heeft voorrang. Bij de kruispunten is het nog erger: er zijn bijna geen stoplichten en je moet je tussen de rest zien te wringen, het is een geordende chaos! Enig nadeel is wel dat je constant de geur van benzine ruikt van al die brommertjes.
La Librairie Hotel
Het hotel ziet er heel gezellig uit met een mooie kamer, een zwembad en ontbijt dat er vlak naast wordt geserveerd. Ik lijk hier de enige gast te zijn en word ook begroet met Mr. Frederik? Voor 23$ per nacht denk ik niet dat ik hier een miskoop heb gedaan. Ik besluit na de lange vlucht direct een douche te pakken en dat voelt heerlijk!
Phnom Penh verkennen
Aangezien ik niet zo ver van het koninklijk paleis zit besluit ik om naar daar te trekken voor wat nachtfoto’s (om 7u is het donker hier…) maar veel buiten een groter muur krijg ik niet te zien. Dan maar naar de rivier waar je langs de kant kan wandelen en waar je overal eten kan kopen van de straatverkopers. Ik besluit om toch maar voor het zekere te gaan en zie iets verder een hostel met een restaurant met zicht op het water. Terwijl ik naar daar wandel vraagt iedereen mij om in hun leeg restaurant te gaan zitten, voor een massage, een tuktuk ritje en op het laatste zelfs om wiet te kopen. Ik bedank voor alles en zet mij neer in het hostel. Ook hier is het vrij rustig op enkele Aziaten na. Ik had het laagseizoen een beetje onderschat. Het eten was zeer lekker en neem ik zeker nog eens hier: loc lok beef!
Ik besluit meer naar het de buurt te trekken van het nachtleven en ik kom hier toch meer toeristen tegen. De meeste zijn nog aan het eten en ik besluit om morgen ook hier iets te zoeken. In street 51 kan je uitgaan maar kom je ook meer vrouwen tegen die u wel gezelschap willen houden. Je ziet hier vooral dan ook de oudere blanke man met 2 Cambodjaanse vrouwen naast hen van half hun leeftijd. Nog wat tuktuks die mij een ritje willen aanbieden, maar ‘s avonds is het geweldig weer om te wandelen.
Morgen bezoek ik de ‘killing fields’ van Pol Pot!
tof verslag, vooral die ‘Paul’ pot. hahahaha…. voorzichtig he, ook met die cambodjaanse meisjes van half uw leeftijd !