De dag begon weer vroeg voor ons want de tocht was gereserveerd om half 7. Zoals gewoonlijk waren we goed op tijd en er was nog niemand te bespeuren. Ook om half 7 was er nog steeds niemand. We belden dan maar naar het nummer op het kaartje en ze sliepen blijkbaar nog. Na 30 min. waren ze er eindelijk en dan moesten de paarden nog eten. Beetje later kwamen nog 2 mensen toe ( Nederlanders) die mee gingen. Om half 8 konden we dan vertrekken. We hadden vooraf gelezen dat indianen geen betrouwbare mensen zijn en zo blijkt het ook. Daarom hadden we dit nog niet vanuit België gereserveerd.

We kozen de paarden die we wilden, een rustige voor Frederik en een pittiger ding voor mij. Ik was de enige met ervaring, de anderen hadden nog nooit een paard bereden. Mijn paardje ging goed vooruit in tegenstelling tot die van Frederik. Het lukte hem ook niet om hem wat sneller te laten stappen dus hebben we maar gewisseld. Marvin gaf me een zelf gemaakte zweep (lange tak) en dat hielp meteen, 1 tik volstond en hij was meteen wakker. We wandelden tussen de rotsen door, in diep zand, berg op en af. We liepen ook door een klein beekje. Dit water bleek gewoon uit de grond te komen. Daarna kwamen we op een recht stuk en Marvin, onze leider begon te draven. Wat voelen die paarden helemaal anders aan dan thuis. De zadels zijn trouwens niet zo comfortabel. Dit lukte goed bij iedereen en in de volgende stukken gingen we galoperen. De Nederlanders besloten niet mee te doen. Frederik met Pepper gingen er helemaal voor, ik en Mohawk volgden op een afstandje. Dat gevoel is onbeschrijflijk, 1 hand om te sturen en het andere gewoon los naast je lichaam, geweldig gewoon. Ik was vol verbijstering dat Frederik bleef zitten en dat hij het nog leuk vond ook! Dit herhaalden we een paar keer en na anderhalf uur zat ons ritje erop. Wat een ervaring!

De ranch lag midden op de 17 Mile drive  en we waren praktisch de enigen die daar zo vroeg reden. Toen we terug boven waren, pakten we onze spullen en reden we naar Moab. Dat was zo’n 3u rijden om dan naar Arches National Park te gaan.

Toen we aankwamen was het zo’n 40 graden en dat is echt veel te warm. Daarom reden we naar elk viewpoint om 5 min. buiten te zijn en daarna opnieuw in de auto te gaan zitten. In het visitor center bekeken we de film hoe het park is ontstaan; zeer interessant.

In de late namiddag deden we onze inkopen om ‘s avonds op de camping zelf te koken: filet mingnon met sla en aardappelsalade. Daarna nog lekkere marshmallows. Om 22u was  het nog 25 graden, ideaal om opnieuw onder de sterrenhemel te slapen. Je kan niet geloven hoeveel sterren hier zijn.