Vandaag stond er maar 1 puntje op het programma en dat was het terracotta leger bezoeken. Het terracotta leger zijn honderden uit klei gemaakte beelden, soldaten die de keizer moeten beschermen in het hiernamaals. Het terracotta leger is nog niet zo lang geleden ontdekt (1979) door boeren die een waterput wouden aanleggen. Ze zijn daarom nog volop bezig met het verder ontdekken, uitgraven en het in elkaar puzzelen van de verschillende stukken.

Het terracotta leger ligt een beetje buiten Xi’an dus we hadden wel wat afstand af te leggen. Voor vandaag hadden ze regen voorspeld maar toen we buiten kwamen zagen we het stortregenen. We waren wel voorbereid maar leuk is anders. De straten liepen onder, dus pakte we maar een taxi die ons naar de bus richting het terracotta leger bracht. Aangekomen aan het treinstation was het wat zoeken naar de juiste bus. Blijkbaar zijn er meerdere bussen die richting het terracotta leger gaan en als er nog plaatsen over zijn pikken ze mensen van de straat op die dezelfde richting uit moeten. Eigenlijk doen ze dat ook wanneer er geen plaats meer is…

Aangekomen aan het terracotta leger begonnen we met de geschiedenis van museum, de geschiedenis van het leger zelf en zagen we ook al enkele replica’s van het leger. Blijkt dat de makers van het leger enorm voor stonden op hun tijd op het vlak van architectuur en metaalbewerking.

Het terracotta leger is gebouwd in (voorlopig) 3 verschillende putten. Deze putten hadden een houten dak en poort maar het dak is jammer genoeg in de loop der tijd ingestort. De poorten waren afgesloten zodat niemand meer binnen geraakt.

Bij de volgende hal die we betraden zagen we al een klein voorbeeld van het leger. De soldaten van het terracotta leger zijn tot in de details afgewerkt en gemaakt op werkelijke grootte. Eigenlijk zijn ze iets groter afgebeeld want de Chinezen van toen waren een stuk kleiner dan nu.

De volgende hal is een kleine put. Op deze plaats werden de officieren ontdekt die het leger moesten beheren. Ook zagen we al enkele paardjes maar jammer genoeg (nog) geen koetsen.

De laatste hal die we betreden is de grootste. Wanneer je binnenwandelt valt je mond open van verbazing. Je ziet honderden beelden die stuk voor stuk uniek zijn. Ze kijken allemaal dezelfde richting uit en staan klaar om hun keizer te verdedigen. Verder in de hal zijn ze nog bezig met stukken op te graven en ze opnieuw samen te zetten tot een soldaat. Dit vergt waarschijnlijk nog jaren werk. Je ziet ook vaak de stukken die nog niet zijn uitgegraven, nog gewoon liggen. Dit is werkelijk zeer boeiend!

Deze plaats staat bij ons beide in de top 3 van alle bezochte plaatsen tot nu toe. Het heeft weer een enorme indruk gemaakt op ons en wat zijn we blij dat we dit hebben kunnen meemaken.