Met 9 man vertrekken we met 2 auto’s richting onze verblijfplaats vannacht in de jungle. Wanneer we de politie voorbij zijn keert 1 auto terug en neem ik met het gezelschap van gisteren avond plaats in open koffer van de pick-up. Op een gegeven moment wordt de weg stijl en hobbelig en moeten we ons goed vasthouden, maar leuk is het wel!
Aan de hut aangekomen voegen nog 3 personen zich toe aan onze groep, zij waren gisteren al door de jungle getrokken en bezoeken vandaag mee met ons de olifanten. We krijgen eerst uitleg van Mr. Tree over wie hij is, over het project en wat ze met het geld doen. De olifanten die ze redden zijn die dat worden gebruikt voor toeristische attracties en die daarbij af zien en niet lang leven. Ze kosten ongeveer 41.000$ om te kopen, wat voor de mensen hier een pak geld is. Door het project kunnen ze ook heel wat van de lokale bevolking te werk stellen en enkele op te leiden als gids en zo hun Engels verbeteren.
Eerste ontmoeting met de olifanten
We nemen elk enkele trosjes bananen mee en gaan het wandelpad naar beneden op zoek naar de olifanten. We komen bij een open hutje aan en niet veel later zien we de eerste olifant verschijnen tussen de bomen door. Het is echt een indrukwekkend zicht en dit is nog maar de kleinste olifant. Iedereen staat daar met de bananen in de hand en wilt die aan de olifant geven. De olifant opent haar mond en je kan de banaan op haar tong leggen. Als je niet snel terugtrekt zijn je handen wel enorm vuil.
Plotseling staat er een 2de olifant achter ons, deze is groter maar wel zachter van vel. Alle olifanten hebben een naam maar die ben ik al snel vergeten. Ik heb duidelijk geen olifanten geheugen! Nu kan iedereen afwisselend foto’s trekken en bananen geven. We vinden het allemaal geweldig.
We horen wat gekraak en zien nog een 3de olifant afkomen. Deze olifant pakt de bananen meer met haar slurf. Met de slurf zuigt ze en neemt ze zo de bananen op. Als je geen banaan meer hebt om te geven probeert ze die overal bij je te zoeken. Mr. Tree zegt dat je ook een banaan in je mond kan vasthouden en dat ze die dan zo pakt, dat proberen we natuurlijk!
De olifanten doen hun goesting en als de bananen op zijn dan vertrekken ze ook weer een voor een. We hebben er 5 van de 6 gezien. We volgen er nog eentje door de jungle tot ze een rivier oversteekt. Hier komen we in de namiddag terug om ze te wassen. Aangezien we zonder olifanten zitten keren we terug naar de hut voor lunch en wat te rusten.
We leggen ons allemaal in de hangmat en enkele zijn al snel weg terwijl andere moeite hebben om deftig in die hangmat te geraken. Na een uurtje worden we uit onze rust gehaald voor de middagmaaltijd. Rijst met groentjes en vlees, lekker!
Olifanten wassen in de rivier
We keren terug naar de rivier van de voormiddag en plaatsen ons aan een waterval. Het water is heel verfrissend maar niet koud. Onder de bomen is het hier wel frisser, maar nog altijd 30°C.
De olifant komt aangewandeld en met bananen lokken we ze het water in om te wassen. Sommige gooien water op de rug en andere schrobben met borstels. We moeten wel oppassen dat we ze niet langs vanachter doen schrikken, want dan zou ze zich snel kunnen omdraaien. Het is echt super leuk en wanneer de ene olifant genoeg heeft komt iets later de volgende.
We wassen in totaal drie olifanten. De andere drie olifanten vinden het niet zo leuk kom gewassen te worden, maar op een andere rivier gaan ze zelf het water in en daar gaan we ook naar kijken. Het is ongelooflijk om zo dicht bij de olifanten te zijn zonder dat ze gevangen zitten en de vrijheid hebben om te gaan wanneer ze willen.
Slapen in de jungle
We keren allemaal heel voldaan terug naar de hut waar we vannacht verblijven. De 3 die gisteren al de jungle tocht gedaan hadden en 1tje van onze groep keren met Mr. Tree terug naar de Tree Lodge. We blijven achter met onze gids voor de jungle tocht van morgen. De lokale familie begint aan het avondmaal terwijl wij nog wat napraten over vandaag. De groentjes worden warm gemaakt in een grote bamboestok over het vuur. Eigenlijk heb ik hier al heel goed gegeten.
Na het avondeten spelen we met de groep kaartspelletjes, drinken we rijstwijn en is het nog heel gezellig. Het begint laat te worden en we besluiten om te gaan slapen, het is toch al 20u…
Ik leg mij in mijn hangmat maar nog geen minuut later val ik als een zak patatten op de grond, euhm auw! Het koortje was doorgebroken en daar lag ik dan. De gids is gekomen en we hebben een andere hangmat opgehangen en daar bleef ik wel mee hangen. Heel veilig voelde ik mij toch niet meer en dierf niet al te veel te bewegen. Ik was blijkbaar niet de enige want de volgende ochtend vertelde iedereen dat ze met hetzelfde gevoel zaten.
Geef een reactie