We kwamen toe rond een uur of 7 ‘s avonds. Antonio maakte het eten: dunne lappen rundvlees gerold in een tortilla en een pikantere salsa voor wie wilde. Iedereen nam plaats rond het kampvuur en achteraf maakten we nog ‘smores’. Dat zijn marshmallows met een stukje chocolade geplet tussen 2 koekjes. Uhu, om je vingers bij af te likken! De kindjes gingen slapen en er werd opnieuw druk nagepraat. Onvermijdelijk vergeleken we de USA met België. Ik ben rond een uur of 12 gaan slapen want ik was doodmoe. De rest begon nog aan een spelletjesronde en deze duurde tot half 5 ‘s morgens inclusief wat drank. Jesse en Stevie mochten nog niet drinken omdat ze nog maar 19 zijn en dus minderjarig zijn.

Parade

‘S ochtend om 10u ging er een parade door het dorp met zelfgemaakte praalwagens. We gingen samen met Susi, een tante en wat kleinkinderen. Zij verzamelden zakken vol snoep die vanuit de wagens werden gegooid. We zagen wat voorbij komen: miss Oregon, oldtimers, moto’s, de vuilkar, paarden en pony’s, de lokale turnkring, wat politici,…. Echt heel grappig! Daarna reden we terug naar de campground. De boys speelden een rondje basketbal en de meisjes deden allemaal een dutje om wat uren slaap in te halen van de nacht ervoor.

Hamburgers, Meatballs en vuurwerk

Tegen 16u gingen we naar de grootmoeder die daar niet ver af woont om te gaan BBQ’en. Op het menu: burgers, meatballs, kip, steak en groentjes. Echt zeer lekker gegeten. Hier in Amerika hebben zeer veel huizen een open veranda. Dat is zo gezellig en gemakkelijk bij minder goed weer. Je blijft altijd droog en toch ben je buiten. Het huis is helemaal afgelegen en ze hebben ook hun eigen moestuintje, enorm rustig!

Na de BBQ gingen we met z’n allen naar de lokale kermis. Net zoals in de films stonden hier verschillende attracties en kraampjes met eten. Wel allemaal heel duur! 1 kaartje kostte 1,75$ en voor een ritje geef je 4 tot 5 kaartjes af per kind. Stel je voor dat je 3 tot 4 kinderen hebt… Wij, Jesse, Laura en Kristy hadden het er snel gezien en we legden ons op een weide waar een lokale band optrad. Dat gaf ons een festivalgevoel. Om 22u nog wat vuurwerk om het feest compleet te maken. Achteraf op de camping zaten we opnieuw met z’n allen rond het vuur. Blijven praten tot we om 2u zo moe waren dat we toch maar zijn gaan slapen.

Laatste dag in Salem

‘S morgens ruimden we alles op en gingen we ontbijten bij de grootmoeder om daarna terug naar Salem te gaan. Op de terugweg stopten we om een extra koffer te kopen om al onze nieuwe spullen terug mee te kunnen nemen. Om 15u opnieuw BBQ maar deze keer in het nieuwe huis van Rafa en Vanessa. Daar hebben we nog een spannend verhaal over te vertellen als we thuis zijn. Antonio had speciaal voor mij krabsalade gemaakt omdat ik daar al 4j naar uitkeek om het opnieuw te eten, en lekker dat het was!

Om 18u gingen we nog een rondje golfen met Rafa en Jesse. Deze keer op een kleine golfcourse waar iedereen mag spelen. Gelukkig heb ik zo’n geweldige leraar die ervoor zorgde dat het geen flop werd :-D.  Conclusie: golf is echt moeilijk en duurt veel te lang als je met 4 speelt. Ondertussen vonden de eigenaars het zeer plezant om de sproeiers op te zetten dus werden we ook nog eens lekker nat. Het is eens iets anders….

Daarna pakten we onze koffers opnieuw en reorganiseerden we de auto. Als dit eindelijk klaar was, reden we opnieuw naar Rafa en Vanessa om afscheid te nemen met een lekker biertje: een Stella Artois. Afscheid nemen is moeilijk. We knuffelden elkaar stevig en ze hopen dat ze ooit naar België kunnen komen.

Terug thuis namen we afscheid van Antonio en Ricky. Zij moeten vroeg op om te gaan werken en we zien hen niet meer ‘s morgens. Susi wilde nog geen afscheid nemen. ‘S morgens stonden we op om 6u om Jesse nog te zien. We vertrokken rond 7u. Ook het afscheid met Susi was moeilijk. Wetende dat het weer enkele jaren zal duren voor we elkaar terugzien.

Nu op weg naar de kust, Highway 101 tot voorbij Bandon. Wordt vervolgd.