Na twee dagen rusten vertrokken we uit het warme Las Vegas naar een nog warmer plekje: Death Valley National Park. Onderweg stopten we voor wat extra liters water en een volle tank voor ons nieuw autootje. De prijzen in het park zelf waren bijna dubbel zo duur!

Als we dichter naar het park reden zagen we de temperatuur telkens maar stijgen tot het uiteindelijk 125°F oftewel 52°C werd. Onze eerste stop was aan het gekende Badwater Basin dat 85 meter onder de zeespiegel ligt. We voelden de warmte al meteen en langer dan de tijd voor enkele foto’s hielden we het niet vol.

Onze volgende stop in Death Valley was Devil’s Golf Course. Geen mooi aangelegde green hier, maar een harde gebarsten aarderoppervlakte waar je je serieus pijn kan doen als je erop valt. We waren hier helemaal alleen en we hoorden de oppervlakte op verschillende plekken continue kraken. Doordat het zo uniek is, is het zeker het stoppen waard.

We reden verder en namen de scenic route genaamd artist’s drive. Deze route loopt langs een reeks heuvels waarvan de wanden verschillende kleuren hebben: rood, groen, blauw en geel. Hier konden we gewoon doorrijden en moesten we niet uitstappen in die hitte 😉

Furnace Creek

Uiteindelijk kwamen we aan bij Furnace Creek waar we een cabin hebben geboekt. De kamer was zo fris door de airco dat Sofie zelfs onder het laken kroop van de kou. Op het domein vind je nog enkele restaurants, een winkel, een museum, zwembad en golfterrein. We bezoeken nog het visitor center van het park en leren wat meer over de geschiedenis van het park en ook waarom men hier ooit is komen wonen.

Tegen zonsondergang bezochten we Zabriskie Point. De laatste zonnestralen schijnen op de heuvels en het is hier echt prachtig, mooi en rustgevend, maar nog altijd warm! Daarom besluiten we bij het terugkomen op de kamer om nog een duik te gaan nemen. De zon is al onder maar we zijn zeker niet de enige. Het water is hier ook niet gekoeld maar tegenover de buitentemperatuur voelt het toch nog koel en verfrissend aan. Om 22u nog zwemmen in een temperatuur van 35° C, voor ons een unicum.

Het is bijna volle maan en een beetje bewolkt waardoor we niet de sterren zien zoals we hadden gehoopt in dit park. Na een kleine discussie over de locatie van de poolster zijn we gaan slapen want morgenvroeg opstaan voor een rondje golf!

Golfen op het laagste punt van Noord-Amerika

Om half 6 ging de wekker, net zoals de zon stond ik op om aan de dag te beginnen. Ik was niet als enige wakker, maar wel de enige die zich naar de golf begaf. Ik moest zelfs nog even wachten tot de golfshop open ging, maar ik nam de tijd om de omgeving te ontdekken. Plots zag ik een coyote over de golfbaan lopen en enkele seconden later volgden er nog drie, toch even verschieten. Toen de golfshop open ging kreeg ik clubs mee, een golfkarretje, range balls en was de greenfee betaald voor maar 27$!

Death Valley Golf Course is enorm goed onderhouden en geweldig om op te spelen!

Het was nog maar 32°C toen ik begon en de eerste slag zat al goed, dat belooft! De baan was verbazend groen en er waren zelfs enkele water hazards onderweg. Ze gebruiken het water van het zwembad om de baan te onderhouden. Doordat je zo ver onder de zeespiegel zit, raken je ballen minder ver. Het is dus even aanpassen met de keuze van de clubs. Heel de course lang was ik helemaal alleen, heerlijk om zo te spelen!

Mesquite Flat Sand Dunes

Na het golfen zijn we vertrokken richting de enige zandduinen in Death Valley. Hoewel ze in oppervlakte niet zo groot zijn is het toch een geweldig gevoel om er op te staan. Hier voel je je pas echt in de woestijn! Lang kunnen we er wel niet verblijven door de enorme hitte en na 10u mag je hier eigenlijk helemaal niet meer op.

Death Valley was een enorme ervaring en zeker het bezoeken waard!