Vandaag is weer stralend weer en bezoeken we een rendierenboerderij! We gaan er met de bus naartoe want het is een beetje verder van ons hotel gelgen. Onze gids had ons gewaarschuwd dat we het koud konden hebben tijdens het ritje met de rendieren, dus doen we genoeg kleren aan en moet 3 paar sokken en handschoenen mij warm houden.

Aangekomen aan de boerderij zien we al enkele rendieren klaarstaan en merken we nog kleine rentdiertjes op die al snel er aan gehuppeld kwamen. Voor we onze rit met de slede doen krijgen we nog een uitleg over hoe rendieren leven in Finland. Er lopen geen wilde rendieren meer rond in Findland en zijn ze allemaal toegeëigend aan een individu. Om te herkennen welk rendier van wie is maken ze kappen in de oren wanneer ze klein zijn. Er mogen  nog maximaal 250.000 rendieren in Finland rondlopen. Ze kwamen regelmatig horen of onze gids nog niet klaar was met zijn uitleg, maar hij bleef voet bij stuk houden en deed verder met zijn uitleg.

Ritje met de rendierenslede

Om met de rendieren te rijden moesten we zelf niet veel doen, enkel een slede uitkiezen en er in gaan zitten. Ik kies de slede uit met het rendier met het mooiste gewei. Sommige rendieren hebben geen of maar klein gewei. We moeten met twee in een kleine slede en Kris komt bij mij bij zitten. We krijgen nog een deken voor de warmte en achteraf gezien mochten we er blij mee zijn want het ritje was zeer frisjes. De slede zijn aan elkaar verbonden met een touw en de rendieren wandelen stapvoets richting het bos. In het bos zelf worden de touwen losgemaakt en gaan ze op hun eigen tempo. Met momenten gaan de rendieren best snel, helemaal onverwacht!

Rendiervlees eten in een ijshotel

Na een half uurtje is de sledetocht gedaan, al goed want het begon toch redelijk koud te worden. We nemen nog wat tijd om foto’s te trekken van de rendieren en hun slede en trekken dan richting het ijshotel waar we op de laatste dag blijven slapen. Van onze gids “Scotty” krijgen we wat uitleg over het ijshotel; ze hebben het zelf gemaakt en het is een constante temperatuur van -5°C. Er zijn 10 kamers, net groot genoeg om in te slapen, en er is een bar en een eetzaal. In de muren zijn tekeningen aangebracht die er echt prachtig uitzien; Elk jaar moeten ze het opnieuw opbouwen.

We nemen plaats aan een lange tafel die uiteraard helemaal gemaakt is uit ijs. Als middagmaal krijgen we rendiervlees voorgeschoteld, het smaakt zeker anders dan we gewoon zijn maar is lekker! Een goed rendiersteakske met frietjes zou leuk zijn. Het is toch maar fris om te eten en vele houden hun handschoenen aan.

Na het eten trek ik met Lissa nog wat foto’s van het ijshotel en trekt de rest er op uit. We zijn ze dan ook even kwijt en wanneer we ze aan het zoeken zijn komen we donuts tegen waarmee we van een sneeuwberg kunnen schuiven. Het is super leuk en wanneer de groep terug komt van hun wandeling doen ze direct mee!

Nog meer sneeuwpret

Terug aangekomen bij het Harriniva hotel hebben we nog meer zin in sneeuwpret en besluiten om de sledes die beschikbaar zijn te gebruiken om van een hogere berg sneeuw te glijden. Heel effen lag de baan er niet bij en haalde niet iedereen zo gemakkelijk het einde van het parcours. Nadat Wouter begon te bloeden met de zoveelste val besloten we toch maar een ander parcours te nemen. We wisselde ook regelmatig af van vervoersmiddel maar de donuts van daarstraks waren toch de beste.

Het begin te sneeuwen en het lijkt er op dat de hele avond zo zou duren. Door de sneeuw hebben we geen kans om het noorderlicht te zien deze avond. Kris stelt voor om een spel te spelen met de hele groep en spelen we het “Weerwolvenspel”. Ik had er al van gehoord en heel de groep doet mee waardoor het heel leuk is.